لکه غربالی درختان هسته دار
بیماری لکه غربالی از مهم ترین و خسارتزاترین بیماری های درختان میوه هسته دار در اغلب مناطق جهان است. این بیماری در اکثر نقاط ایران به انواع درختان میوه هسته دار مانند زردآلو، هلو، شلیل، آلبالو، گوجه، بادام و گیلاس خسارت وارد میکند و به دلیل جوشها و لکه هایی که روی میوه زردآلو بوجود می آورد، ارزش صادراتی برگه زردآلو را کاهش می دهد.
عامل بیماری:
عامل بیماری لکه غربالی، قارچ Wilsonomyces carpophilus میباشد. این قارچ، در جوانه های آلوده و یا زخمهای روی سرشاخه ها زمستانگذرانی کرده و از سالی به سال دیگر باقی می ماند. این قارچ به اندامهای مختلف در درختان میوه هسته دار حمله میکند و میزان خسارت بسته به نوع میزبان و شرایط محیطی متفاوت است.
علائم بیماری:
رایجترین نشانه این بیماری، پیدایش لکههای ارغوانی رنگ روی برگها در فصول بهار و تابستان است که به تدریج بزرگ شده و رنگ آنها متمایل به قهوه ای میشود، سپس این لکه ها از پهنک برگ جدا شده، میریزند و برگ سوراخ سوراخ میشود (علت نامگذاری لکه غربالی). علائم بر روی میوه، بصورت تاولهایی برجسته به رنگ ارغوانی تا قهوه ای رنگ است، که در برخی مواقع با خروج صمغ همراه می باشد.
علائم بیماری روی میوه
علائم بیماری روی برگ
چرخه بیماری:
قارچ عامل بیماری، بصورت ریسه یا کنیدی در جوانه های آلوده یا زخمهای روی سرشاخه زمستانگذرانی میکند. کنیدیها به صورت آزاد و یا چسبیده به توده های صمغ مترشحه از زخمها خود را از سرما و یا سایر شرایط نامساعد محیطی حفظ کرده و از سالی به سال دیگر باقی می مانند. در بهار، بمحض مناسب شدن شرایط جوی این ریسهها تولید کنیدی میکنند. کنیدیها به وسیله باد و باران پخش شده و روی میوه و برگها قرار میگیرند. چنانچه هوا مرطوب و بارانی باشد کنیدیها به محض رهایی، جوانه زده و تولید آلودگی میکنند. به همین جهت در سالهایی که پائیز آن ملایم و میزان رطوبت بالاست، جوانهها قبل از خواب زمستانه به شدت آلوده شده و منبعی برای آلودگی بهار سال بعد خواهند بود. باران برای جوانه زدن کنیدیها ضرورت دارد، کنیدی برای جوانه زدن احتیاج به یک غشاء نازکی از رطوبت دارد که اطرافش را بگیرد و تحت اثر این رطوبت است که کنیدی میتواند در بافت، نفوذ کند.
مدیریت و کنترل بیماری:
کنترل زراعی:
1- عدم آبیاری درختان بصورت بارانی
2- استفاده از نهال سالم
3- استفاده ازارقام مقاوم
4- ضدعفونی کردن ابزار هرس
کنترل مکانیکی:
حذف سرشاخه ها، شاخه ها، میوه ها و بقایای گیاهی آلوده و سوزاندن آنها
کنترل شیمیایی:
بهترین زمان سمپاشی نوبت اول، پس از ریزش برگها (پاییز) و نوبت دوم، هنگام تورم جوانه ها (بهار) و نوبت سوم، پس از ریزش گلبرگها با یکی از قارچکشهای مسی (بردو، اکسی کلرور مس) و کاپتان. درصورت نیاز، یک نوبت دیگر سمپاشی به فاصله 14 روز بعد تکرار شود.
کليه حقوق مادی و معنوی اين سايت متعلق به شرکتهای کیمیاگستربارثاوا و دانشمحور زیست راندمان ميباشد | طراحی سايت و سئو توسط آژانس دیجیتال مارکتینگ پارس وب